Herkese huzurlu günler diye başlamak isterdim lakin artık ‘sağlıklı günler’ şekli ile başlıyoruz. Hatta cümlelerimizi, telefon konuşmalarımızı, maillerimizi bile bu şekilde sonlandırıyoruz.
Peki gerçekten sağlıkla kal(abili)ıyor muyuz? Bence evet. Çoğumuz bu dönemi en az hasar ile atlatmaya çalışıyoruz. Bugün karantina sürecimde 54.günüm. Anladığınız kadarı ile ilk vakanın çıktığı günden beri karantinadayım. Buradan kolaylık olur, ülke durumunu da sayabiliriz 🙂
En azından biraz anlamaya çalışıyoruz, insan olarak. Ülkemizdeki insan gücünün ne denli ucuz olduğunu gözler önüne seren bir durumdayız. Tam anlamı ile neredeyse her şeyimizi kendimiz yapıyoruz. Yemeğimizi, saçımızı, işimizi. Hepsini uzaktan, bir el değmeden yapabiliyoruz. Peki bu zamana kadar bu denli zor muydu da bu devran böyle dönmüş diye insan arada düşünüyor tabii.
Başlığın ismine değinmek istiyorum. Liseden kalan karma fotoğraf albümümün adı kendisi. Hani öyle bir albüm ki, ölene kadar görmediğin arkadaşlarının dahi fotoğrafları vardır. Heh işte tam da oradan gelme. Bu dönem dönem gelen heveslerimden biri olarak yeni seri yazmaya, biraz hayat, biraz günlük, biraz da hepimizden oluşturmaya çalışacağım.
Kafamda oturtmaya çalıştığım bazı konular var; mesela okuma kabızlığı, biraz sade yaşam, biraz nasıl delirmiyoruz :), biraz sağlıklı şeyler….
Bu periyotta konuk yazar olmak isterseniz mail atabilirsiniz 🙂
Şimdiden hoş geldin sevgili okur!
Unutma! Bu seri hepimizden!
Gündem espirisinden geri kalmayalım, sevgili okur geldiysen J’ye bas 🙂
Hoşça bak zatına.
